جام کوردی-این دوره‌گرد کردستانی، گفت: استفاده از بلوط زاگرس برای انواع آویز و گردن بندها نشان از مقاومت زندگی در این منطقه است چراکه مردم کردستان انسان‌های سخت‌کوشی هستند و ما این نمادها را در کارهای هنری نشان می‌دهیم.
به گزارش خبرنگار جام کوردی، سبحان فتحی متولد سال 1367، مشغول به شانو و تئاتر خیابانی است و همچنین چندین سال دوره‌گردی صنایع‌دستی را به‌عنوان یک شغل جذاب و سرشار از انرژی مثبت انتخاب کرده است، وی بساط دست‌فروشی خود را شامل اسماج، دست‌بند، آویز و گردن بندهای دست‌ساز بلوط و انار عنوان کرد و گفت: تعدادی از وسایلم را خودم شخصاً درست می‌کنم و تعدادی را نیز از دوستانم که در تهران مشغول به فعالیت این هنر هستند خریداری می‌کنم.
این دوره‌گرد کردستانی، به اشتغال‌زایی سه نفر دیگر از طریق این دست‌فروشی اشاره کرد و می‌گوید: برای درست کردن اسماج از پوست پرتقال خشک، چوب دارچین، گیاه مریم‌گلی، گیاه اسطوخودوس، گیاه رزماری، گیاه نعنا، گیاه برگ سرو و کاج، گیاه خرگوشک و گیاه رز استفاده می‌کنم که هرکدام برای افزایش سلامتی جسمی و روحی، پاک‌سازی و تصفیه محیط، آرامش‌بخش و انرژی مثبت تأثیری مهمی دارند.
فتحی به کاربرد دود اسماج اشاره کرد و گفت: در بسیاری از آیین‌های دینی، گیاهان روح مقدس دارند و از آن‌ها برای شفابخشی استفاده می‌شود و گاهی حتی این دود به‌عنوان واسطه‌ای میان انسان و عالم الهی نقش ایفا می‌کند.
وی ادامه داد: اسماج عودی دست‌ساز است و برای مدیتیشن، هوشیاری ذهنی، جلوگیری از افسردگی و پاک‌سازی ذهنی و محیط از انرژی‌های منفی استفاده می‌شود.
این دوره‌گرد کردستانی، در خصوص کارهایش گفت: این طبیعت ناب و مقدس گیاهان است و (ارتباط متقابل ما) که منجر به استفاده سنتی دارویی از آن‌ها در حوزه‌های بهبودی(جسمی، روحی، عاطفی و معنوی) پاک‌سازی تقدیس، راهنمایی حفاظت، تغییر هوشیاری و مراسم مذهبی شده است.
فتحی همچنین در رابطه با بلوط زاگرس، می‌گوید: استفاده از بلوط زاگرس برای انواع آویز و گردن بندها نشان از مقاومت زندگی در این منطقه است چراکه مردم کردستان انسان‌های سخت‌کوشی هستند و ما این نمادها را در کارهای هنری نشان می‌دهیم.
مردم استقبال خوبی به کارهایم دارند
او ذکر کرد: زمانی که در شهرهای مختلف بساط را پهن می‌کنم مردم با شنیدن معنای سماج، آویز ها و دست بندها استقبال خوبی دارند و برای یادگاری هم که شده از ما خرید می‌کنند.
این دوره‌گرد کردستانی، همچنین به اضافه کردن سیب میخک نماد عشق و محبت در بساط دوره‌گردی‌اش اشاره و خاطرنشان کرد: در فرهنگ کُردی وقتی پسر و دختری عاشق همدیگر می‌شوند بهترین و بزرگ‌ترین سیب را انتخاب کرده و به‌اصطلاح کردی آن را میخک ریز یا میخک کوب می‌کنند و به همدیگر هدیه می‌دهند و این نماد عشق در فرهنگ کردی است؛ بعد از فرورفتن میخک‌ها در سیب، آب سیب از طریق میخک‌ها خارج‌شده و سیب تبدیل به یک گوی چوبین می‌شود، این پروسه یک ماه طول می‌کشد اما بعد از خشک شدن، این سیب بیشتر از ۱۰۰ سال به همان شکل اول باقی می‌ماند.
سبحان فتحی در پایان یادآور شد: دنیای من همین یک کوله کوچک است؛ اما به وسعت کل دنیا برایم ارزشمند بوده چون در آن عشق، صلح و دوستی جاریست.
