به گزارش خبرنگار جام کوردی، خلیل صحراگرد، عکاس کردستانی متولد 1 شهریور 1359 در شهرستان مریوان است که در سال 1376 فعالیت هنری خود را با یک دوربین آنالوگ آغاز کرده است.
او در سال 1392 بهصورت حرفهای در مریوان با تأثیر از محل زندگی خود به کار عکاسی روی آورده است.
این عکاس کردستانی که عضو انجمن عکاسان ایران است طی این مدت در خبرگزاری مشغول به کار بوده و در چهارمین جشنواره فصلی مطبوعات کشوری مقام سوم عکاسی در بخش عکس خبری را کسب کرده است.
صحراگرد در روزنامههای شرق، سیروان و تهران تایم و همچنین مجلههای داخلی(سرزمین من) زیرمجموعه روزنامه همشهری و دوربین عکاسی همکاری داشته است.
خلیل صحراگرد، با اشاره به حضور در نمایشگاههای گروهی، گفت: در شهرهای تهران، کرمانشاه، مریوان و سنندج بهصورت انفرادی و جمعی نمایشگاه عکس را برپا کردهام.
وی که چندین دوره تئاتر بینالمللی خیابانی مریوان را عکاسی کرده است، میگوید: در 2 دوره جشنواره ژیار و یک دورە جشنواره شبدیز، جشنواره عکاسی (بوی عیدی در تهران)، بازیهای بومی محلی(مریوان) و برنامههای فرهنگ و ادب کوردی عکاسی کردهام.
وی عنوان میکند: همچنین در کنار عکاسی علاقه زیادی به ساخت فیلم دارم در این راستا به مدت سه سال میشود که مشغول ساختن فیلم مستند هستم.
این عکاس مریوانی، در مورد علاقهمند شدنش به عکاسی میگوید: در دوران کودکی به دلیل اینکه باهم سن و سالهایم بیشتر در کوه و دشت مشغول به بازی کردن بودیم یکی از مردان این منطقه با دوربین پولاروید از بچههای روستا در طبیعت عکس میگرفت و این نقطه شروع علاقهام به عکاسی بود و بعدازآن در دوران دبیرستان با کرایه گرفتن دوربین و بعدازآن با خرید دوربین آنالوگ طبیعت بکر مریوان را در قالب عکس به نمایش میگذاشتم.
صحراگرد، عکاسی کردن را دنیایی بسیار عظیم عنوان میکند و میگوید: عکاسان زیادی در جهان روزانه بهصورت حرفهای مشغول به فعالیت هستند و آثار متعددی را به ثبت میرسانند در این راستا هرکدام از این عکاسها حرفه و شاخهای را جهت ادامه عکاسی انتخاب میکنند.
وی ذکر میکند: نوع نگاە عکاس بە اطراف برگرفته از فضا، مکان، موسیقی و شرایطی است که فرد در طول زندگی در آن قرار میگیرد و همین تجربیات و فضاها باعث نگاه شخصی عکاس به موضوع میشود.
این عکاس مریوانی، معتقد است انتخاب سوژه به شیوه زندگی عکاس برمیگردد درواقع انتخاب سوژه عکاسی به دنیا و زندگی عکاس بستگی دارد.
صحراگرد به فضای بکر و آرام روستا اشاره کرد و میگوید: فضا در تأثیرگذاری سوژههایم بسیار حائز اهمیت بوده است و با توجه به اینکه من در فضای آرام روستا بزرگشدهام بهطور طبیعی تمام عکسهایم تأثیرگذار از این فضا بوده است.
او به اشاره به اینکه انتخاب عکس باید با حساسیت انجام شود، گفت: عکس باید نگاه بیننده را هدایت کند، عکسهای یک نمایشگاه باید پارامترهای هنر و جریانات امروزی هنر را در خود داشته باشد در غیر این صورت عکاس نمیتواند کار موفقی را ارائه دهد درواقع ارائه آثار یک هنرمند، ویترینی از تفکرات و ذهنیت او است.