سید احمد برزنجی: ایران به داد حلبچه رسید، این فاجعه را بازتاب داد و از فراموشی آن جلوگیری کرد

به گزارش جام کوردی، در مراسم افتتاحیه نمایشگاه عکس به مناسبت سالگرد فاجعه بمباران شیمیایی حلبچه که در سالن «امنه سوورکه» برگزار شد سید احمد برزنجی از روحانیون مطرح اقلیم کردستان ضمن اشارە بە جزئیات این فاجعە انسانی، از کمک ها و حمایت های جمهوری اسلامی و نیروهای ایرانی از ساکنان حلبچە و بازتاب این جنایت در سطح جهان و جلوگیری از بە فراموشی سپردن آن گفت.
متن کامل سخنرانی سید احمد برزنجی از روحانیون مطرح اقلیم کردستان:
حضور میهمانان و حضار گرامی خصوصا جناب آقای محمد حاج محمود، دکتر هوال ابوبکر استاندار سلیمانیه و جناب آقای جزاءسید مجید، مسئول کمیته تشکیلات اتحادیه میهنی کردستان که در مراسم باشکوه گرامیداشت شهیدان بمباران شیمیایی حلبچه حضور پیدا کرده¬اید سلام و خیرمقدم عرض می نمایم و حضورتان را ارج می نهم.
امسال با همت برخی از نهادهای حکومتی تلاش کردیم یادواره شهدای حلبچه را در سلیمانیه با شکوه تمام برگزار نماییم و این سخن مام جلال را سرمشق قراردهیم که گفته بودند فاجعه حلبپه زخمی¬ست در اعماق وجود من که هیچگاه التیام نمی¬یابد. در حقیقت فاجعه حلبچه زخمی بر وجود همه کردها در هر مکان و هرزمانی است که هرگز مرهم نمی شود به همین خاطر نباید هیچگاه این یادواره را فراموش کنیم و هرسال با عظمت خاصی از آن یادکنیم تا به نسل های آتی نیز منتقل نماییم و نگذاریم به دست فراموشی سپرده شود چرا که چنین فاجعه ای که در قرن بیستم برعلیه مردم کرد صورت گرفت نمونه¬اش در هیچ جای دنیا یافت نمی¬شود.
در نخستین سال ‌ قیام بر سر مزار شهیدان در حلبچه آن هنگام که جبهه¬ی کردستانی وجود داشت که هفت حزب کردی در یک جبهه گرد آمده بودند و یکی از آن فرماندهان غیور، محمد حاج محمود که اکنون در اینجا حضوردارند در حضور مام جلال بودیم که ایشان خواهان آن بودند تا خرابه های حلبچه بدون تغییر و همانگونه باقی بمانند و شاهدی باشند بر این فاجعه در تاریخ تا هیچگاه فراموش نشود، اما متاسفانه بازسازی حلبچه در همان مکان سابق انجام شد در حالیکه می¬بایست در حاشیه شهر ساختمان سازی میکردند و این مخروبه ها برای گواهی تاریخ باقی می ماندند. مکانی که اکنون در آن حضور داریم (امنه سوورکه) اگر تلاش هیرو خانم همسر مام جلال نمی¬بود الان تغییر یافته و فراموش شده بود اگر بازسازی می شد تمام شواهد و اسناد از آن پاک و زخم گلوله¬ای بر آن نمی¬ماند. تلاش ایشان باعث شد تا مردم همیشه نظاره¬گر آثار جنایات بعث باشند.
برخی می خواهند تا به بهانه های مختلف مانع از برگزاری یادواره حلبچه باشند اما تا هنگامی که اتحادیه میهنی وجود داشته باشد(به فرموده مام جلال کوه صفین ریشه کن می شود اما اتحادیه میهنی همچنان پایدار است) یاد این شهدا و جنایات این فاجعه از خاطر ما پاک نمی¬شود و این سنبل ها همچنان در اقلیم کردستان پایدارند.
لازم است تبیین نمایم که ما با مدیر کل شهدا و انفال وحلبچه، مسئول کمیته تشکیلات حلبچه ، فرماندر حلبچه، با استاندار و تمامی موسسات و نهادهای مستقر در آنجا هماهنگی نمودیم که روز نخست برگزاری یادواره حلبچه در این شهر شهید یعنی حلبچه برگزار و روز دوم در سلیمانیه برگزار شود . برای برگزاری این یادواره نیاز به اسناد و تصاویر و مدارکی از جنایات بعث در بمباران حلبچه بود به همین خاطر ما با دوستانمان در قرارگاه رمضان صحبت کردیم تا با ما همکاری نمایند چرا که دراین فاجعه تنها کشوری که از ما حمایت کرد و به داد مارسید جمهوری اسلامی ایران بود آنها بودند که وقایع را بازتاب دادند و از فراموشی این فاجعه جلوگیری کردند اگر تلاشهای آنها نمی¬بود اکنون آرشیوها خالی از اسناد و دیکومنت بود، اگر دوربین هیروخان نمی¬بود آنچه اکنون در آرشیو اتحادیه میهنی قرار دارد مدیون تلاش های هیروخان است به همین خاطر لازم است که به این واقعیت اشاره کنیم آنها به درخواست ما پاسخ مثبت دادند و عکسها و اسناد زیادی را که پیشتر به نمایش گذاشته نشده بودند به مادادند وباتوجه به شیوع بیماری کورونا و عدم توانایی مردم در رفتن به بیمارستانهای خاص و خارج از عراق ، یک تیم پزشکی را برای مداوای بیماران و مجروحین شیمیایی به اقلیم کردستان اعزام نمودند همانگونه که در اوایل بمباران شیمیایی به داد ما رسیدند اکنون نیز از همکاری با ما دریغ نکردند. فاجعه حلبچه با هدف نابودی کامل این شهر صورت گرفت و تمامی دولتهای بین المللی و نهادهای حقوق بشری خودرا به خواب زدند و اگر جمهوری اسلامی ایران نمی¬بود شمارشهیدان افزون براین ارقام می¬بود. تمامی دول غربی و دولتهای اسلامی عربی در این جنایت از صدام حسین حمایت کردند و تنها کشوری که از صدام حمایت نکرد و به داد کردها رسید و پرده از جنایات صدام حسین برداشت جمهوری اسلامی ایران بود.جمهوری اسلامی بود که به مداوای مجروحین پرداخت ، با افتخار میگویم که اکنون در بهشت زهرا که بزرگترین قبرستان تهران است مقبره شهدای حلبچه وجود دارد و پیکر عمر خاور که دوفرزندش را در آغوش گرفته در بهشت زهرا قرار دارد. هنگامیکه در بهشت زهرا با این پیکر روبرو میشوی آنگاه در می¬یابی که این کشور چقدر به کردهای عراق خدمت نموده است در قبرستان شهدای حلبچه در بهشت زهرا کسانیکه هویتشان ناشناخته بود بر سنگ قبرش نوشته اند گمنام فرزند امام . ارتباطات ما با جمهوری اسلامی سابقه دیرینه¬ای دارد.
قبل از انقلاب 57 و در آغاز جنبش نوین به رهبری جناب مام جلال ایشان با امام خمینی در ارتباط بودند با ایشان مکاتباتی داشتند وامام خمینی هم حمایت خودرا از حقوق ملت کرد اعلام داشت، ارتباط ما ناشی ازتاکتیکهای سیاسی و وابستگی نیست بلکه این ارتباط ریشه تاریخی دارد. همه میدانیم که اتحادیه میهنی هنگامی که تشکیل گردید غیر از خدا ومردم پشتیبانی نداشت. لازم به ذکر است هنگامیکه این فاجعه روی داد هیچکدام از نهادهای بین المللی و دمکراسی خواه اعم از شورای امنیت بین الملل و ملل متحد و نهادهای حقوق بشری همه در برابر صدام حسین صم بکم شدند وحتی از آن هم حمایت کردند به همین خاطر لازم است که هر کردی این مسائل را به خاطر بسپارد. نباید فراموش کنیم که در تمام مصائب و مشکلاتی که بر سر ملت کرد آمده کشور ایران همراه و پشتیبانمان بوده ،قرارگاه رمضان با تمام کادر و تجهیزاتش در عملیات انفال،بمباران حلبچه و آوارگی در مرز ایران یاور و حامی مردم کرد بود. با اینکه ساکنین کرد کشور ایران نیز بسیار به ما کمک کردند و به سختی مارا حمایت نمودند از خدمات و حمایتهایشان بسیار سپاسگذارم اما اگر جمهوری اسلامی مرزهایش را برای ما باز نمی¬کرد آنها نیز نمی¬توانستند به ما کمک کنند.
اگر در ایران 10 میلیون کرد وجود داشته باشد در ترکیه حدود50میلیون کرد هست اما از این سمت نه مرزها باز شد و نه کسی توانست به ما کمک کند اینها را همه ماباید به خاطر بسپاریم .
شاید در این مراسم برای کسانی این پرسش ایجاد شود چرا سید احمد برزنجی یا اتحادیه میهنی اینگونه از ایران صحبت میکند ؟ این یک حقیقت است که انسان بایددر مقابل خوبیها متعهد و وفادار باشد ،ملت کرد نیز ملتی دلسوز و با وفاست.افسوسکه پس از مرگ مامجلال تمامی مشکلات اقتصادی و سیاسی ،عدم اهتمام به کشورهای همسایه بر منطقه حاکم شد و این مسائل باعث شده تا مردم نسبت به اینگونه یادواره ها نیز سهل انگار باشند آنچه را که امروز در سلیمانیه برگزار کرده¬ایم دیروز در حلبچه اجرا نمودیم و نمایشگاه عکس برگزار نمودیم و همراه با محمدحاج محمود وچند تن از دوستان برای تشکروخیر مقدم نزدپزشکانی رفتیم که از ایران برای مداوای مجروحین و بیماران ما تشریف آورده بودند از تمامی مناطق کردستان برای معالجه و مداوا حضور داشتند آنچنان ازدحامی بود که ما نتوانستیم مراتب ادب را به خوبی به جای بیاوریم.
از تلاشهای جناب حاج آقا سردار اسدی بسیار سپاسگذاریم که به عنوان نماینده قرارگاه رمضان و نماینده جمهوری اسلامی ایران هماهنگیهای لازم را در این بار انجام دادند امیدوارم که فرهنگ ارتباط با کشورهای همسایه را که جناب مام جلال بر آن تاکید مینمود هیچگاه فراموش نکنیم. چراکه شیوه ارتباطی ایشان ثمر بخش بود ارتباطش با شیعیان و سنیها و ترکمنهای عراق با کشور ایران و ترکیه و…
ما در طول تاریخ با هیچ قوم و ملتی دشمنی نداشته¬ایم و تنها با سیستمهای سیاسی ستمگردر تنش بوده¬ایم آنها به ملت کرد ظلم کرده¬اند نه اقوام ساکن درکشور.
تلاش میکنیم که روابطمان را با کشورهای همسایه مستحکمتر کنیم کشورهای غربی که امروزه به نام مقابله با داعش و تروریسم در عراق هستند به خاطر منافع خودشان آمده اند و هرگاه به منافعشان رسیدند باروبنه شان را جمع میکنند ومارا وا میگذارند،آنچه برای ما میماند مردم و همسایگانمان هستند به همین خاطر ما باید روابطمان را با همسایگان گسترده کنیم و بر دوستانمان بیافزاییم . در پایان از همه شما سپاسگذارم